بسم الله الرحمن الرحیم
بقول آیت الله حائری شیرازی، انسان اگر پراکنده بشنود، ذهنش هم پراکنده میشود!(نقل به مضمون)
تمام کانال ها و گروه های مجازی را ترک کردم. اکانتهای شخصی را پر پر کردم، در گروه های خیلی واجب ماندم در این حد که بی خبر نمانم از دنیا و میخواهم وقتم را صرف مطالعه و نوشتن کنم. صرف آموختن عمیق.
دلم برای وبلاگ نویسی و اصالت داشتن در فعالیت مجازی هم تنگ شده!
چه خوب که هنوز وبلاگ نویسها هستند. نه؟ :)
پیش بسوی بهتر شدن
نه به نا امیدی
یا زهرا (س)
درباره این سایت